loading...

بیتا صبوری

بازدید : 83
چهارشنبه 6 دی 1402 زمان : 23:14

بازی درمانی کودکان خجالتی یک روش موثر برای کمک به کودکان خجالتی است. بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا احساسات خود را بیان کنند، مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

خجالت یک احساس طبیعی در انسان است که به ویژه در کودکان شایع است. با این حال، اگر خجالت بیش از حد باشد، می تواند برای کودکان مشکل ساز شود و بر روابط آنها با دیگران و اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد.

راههای اجتماعی شدن کودک

در اینجا چند راهکار علاوه بر بازی درمانی کودکان خجالتی برای کمک به اجتماعی شدن کودکان آورده شده است:

  • با کودک خود صحبت کنید. از همان سنین پایین، با کودک خود صحبت کنید و به او گوش دهید. این به او کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی و ارتباطی خود را توسعه دهد.
  • با کودک خود بازی کنید. بازی یکی از بهترین راه‌ها برای کودکان برای یادگیری نحوه ارتباط با دیگران است. با کودک خود بازی‌های گروهی یا مشارکتی انجام دهید.
  • کودک خود را در معرض افراد مختلف قرار دهید. کودک خود را با افراد مختلف از سنین پایین آشنا کنید. این به او کمک می‌کند تا یاد بگیرد که چگونه با افراد مختلف ارتباط برقرار کند و با آنها کنار بیاید.
  • رفتارهای اجتماعی مثبت را در کودک خود تقویت کنید. وقتی کودک شما رفتاری اجتماعی مثبت انجام می‌دهد، آن را تحسین کنید. این به او کمک می‌کند تا بداند که رفتارهای اجتماعی مورد قبول هستند.
  • الگوی خوبی برای کودک خود باشید. کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. اگر می‌خواهید کودک شما اجتماعی باشد، خودتان نیز اجتماعی باشید.

کودکان خجالتی اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در ارتباط با دیگران داشته باشند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای بازی درمانی کودکان خجالتی با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: قصه درمانی برای کودکان خجالتی

علت کمرویی کودکان

علت کمرویی کودکان ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

  • عوامل ژنتیکی: حدود ۵۰ درصد از کمرویی کودکان به عوامل ژنتیکی نسبت داده می‌شود. نوزادانی که از نظر عاطفی حساس هستند و به راحتی مرعوب می‌شوند، به احتمال زیاد کودکان خجالتی خواهند بود. این حساسیت ممکن است ناشی از تفاوت‌های بیولوژیکی در مغز باشد.
  • عوامل محیطی: کودکانی که در محیطی حمایتی و امن رشد می‌کنند، کمتر احتمال دارد که خجالتی شوند. در مقابل، کودکانی که در معرض تجارب منفی مانند طرد شدن یا خشونت قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که کمروی شوند.
  • سبک فرزندپروری: سبک فرزندپروری والدین نیز می‌تواند بر کمرویی کودکان تأثیر بگذارد. والدینی که انتظارات بالایی از کودکان خود دارند و به آنها فشار می‌آورند که در موقعیت‌های اجتماعی موفق شوند، ممکن است باعث افزایش کمرویی در فرزندان خود شوند. در مقابل، والدینی که به کودکان خود اجازه می‌دهند تا به آرامی و با ثبات در موقعیت‌های اجتماعی قرار گیرند، ممکن است به کاهش کمرویی آنها کمک کنند.
  • تجارب مدرسه: تجارب مدرسه نیز می‌توانند بر کمرویی کودکان تأثیر بگذارند. کودکانی که در مدرسه احساس راحتی نمی‌کنند یا توسط همسالان خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که کمروی شوند.

بازی درمانی کودکان خجالتی

در اینجا ۱۱ ده بازی برای کودکان خجالتی آورده شده است:

۱. بازی دو نفر را پیدا کن که

این بازی درمانی کودکان خجالتی کمک می کند تا با یکدیگر آشنا شوند و مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند. برای بازی، کودکان به دو گروه تقسیم می شوند و هر گروه یک صف می شود. سپس، یک نفر از هر گروه انتخاب می شود تا ویژگی ای را که همه افراد در آن صف با آن مطابقت دارند، بیان کند. به عنوان مثال، یک نفر ممکن است بگوید: “همه افرادی که موهای قهوه ای دارند، یک قدم جلوتر بیایند.”

منبع : ۱۱ بازی درمانی کودکان خجالتی

بازدید : 84
دوشنبه 27 آذر 1402 زمان : 23:04

قصه دختر مرتب به کودک شما یاد می دهد نظم داشته باشه و اسباب بازی و وسایل در خانه رها نکنه. یادگیری نظم با قصه دختر مرتب برای کودکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. نظم به معنای انجام کارها به‌موقع، طبق برنامه و با ترتیب مشخص است. کودکانی که منظم هستند، در زندگی شخصی و اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کنند.

اهمیت یادگیری نظم برای کودکان

  • یادگیری نظم با قصه دختر مرتب باعث می‌شود که کودکان احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند. آنها می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند. این امر به آنها احساس آرامش و رضایت می‌دهد.
  • نظم به کودکان کمک می‌کند تا از وقت خود به‌طور موثر استفاده کنند. آنها می‌توانند به‌راحتی کارهای خود را اولویت‌بندی کنند و به آنها برسند. این امر باعث می‌شود که آنها وقت بیشتری برای فعالیت‌های مورد علاقه خود داشته باشند.
  • نظم به کودکان کمک می‌کند تا از استرس و اضطراب جلوگیری کنند. وقتی کودکان می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند، احساس آرامش بیشتری می‌کنند. این امر به آنها کمک می‌کند تا در شرایط دشوار بهتر عمل کنند.

۱. قصه دختر مرتب

روزی روزگاری، دختری به نام «رها» بود که خیلی بی نظم بود. اتاقش همیشه به هم ریخته بود و وسایلش را هر جا که می افتاد، می گذاشت. لباس هایش را روی زمین می انداخت، اسباب بازی هایش را در گوشه و کنار اتاق پخش می کرد و وسایل مدرسه اش را همیشه گم می کرد.

مادر و پدر رها خیلی سعی می کردند که او را نظم بدهند، اما رها گوش نمی داد. او می گفت که نظم و ترتیب چیز مهمی نیست و فقط وقت تلف می کند.

یک روز، رها به مدرسه رفت و معلمش از او خواست که یک نقاشی بکشد. رها خیلی خوشحال شد و شروع به نقاشی کردن کرد. او خیلی خوب نقاشی می کرد و نقاشی اش خیلی زیبا بود.

وقتی رها نقاشی اش را تمام کرد، معلمش آن را نگاه کرد و گفت: «رها، نقاشی ات خیلی زیباست، اما یک مشکل دارد.»

رها گفت: «چه مشکلی؟»

معلمش گفت: «نقاشی ات خیلی شلوغ است. اگر وسایلش را کمی نظم می دادی، نقاشی ات خیلی بهتر می شد.»

رها از حرف معلمش ناراحت شد و گفت: «من که نظم دوست ندارم.»

معلمش گفت: «نظم یک چیز مهم است. نظم به ما کمک می کند که کارها را بهتر انجام دهیم و از وقتمان بهتر استفاده کنیم.»

رها فکر کرد که حرف معلمش درست است. او تصمیم گرفت که از آن روز به بعد، نظم را رعایت کند.

وقتی رها به خانه برگشت، اتاقش را مرتب کرد. او لباس هایش را روی چوب لباسی گذاشت، اسباب بازی هایش را در سبد اسباب بازی گذاشت و وسایل مدرسه اش را در کیفش گذاشت.

مادر و پدر رها خیلی خوشحال شدند. آنها به رها گفتند: «آفرین، رها. ما خیلی خوشحالیم که بالاخره تصمیم گرفتی نظم را رعایت کنی.»

منبع : قصه دختر مرتب ✔️۶ داستان کودکانه در مورد بی نظمی

بازدید : 98
جمعه 24 آذر 1402 زمان : 10:23

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی به کودکان می آموزد که حرف شنوی یکی از مهم ترین ویژگی های یک انسان خوب است. حرف شنوی باعث می شود که کودکان از خطرات دوری کنند و به سلامت خود آسیب نرسانند.

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی یکی از مهم ترین مهارت های زندگی است که می تواند در موفقیت آنها در تمام زمینه ها نقش داشته باشد. کودکانی که حرف گوش می کنند، بیشتر احتمال دارد که:

  • از خود و دیگران در برابر خطرات محافظت کنند.
  • قوانین و مقررات را رعایت کنند.
  • در مدرسه و محل کار موفق شوند.
  • روابط سالم و مثبتی با دیگران برقرار کنند.

در واقع، حرف شنوی پایه و اساس بسیاری از مهارت های زندگی دیگر مانند احترام به دیگران، مسئولیت پذیری و حل مسئله است.

۱.قصه آنوشا، دختر حرف شنو

روزی روزگاری، دختری به نام آنوشا در یک خانواده ی مهربان زندگی می کرد. آنوشا دختری باهوش و خوش اخلاق بود، اما یک مشکل داشت: او حرف گوش نمی کرد. یک روز، آنوشا با مادرش به پارک رفته بود. مادرش به او گفت: «اونقدر از روی پله ها بالا و پایین نپر که حواست پرت بشه و زمین بخوری.»

اونوشا به حرف مادرش گوش نکرد و از روی پله ها بالا و پایین پرید. یک دفعه، حواشش پرت شد و زمین خورد. پایش شکست و به بیمارستان رفت. وقتی آنوشا از بیمارستان مرخص شد، مادرش به او گفت: «اگه حرف گوش می کردی، پایت نمی شکست.»

اونوشا از اینکه حرف مادرش را گوش نکرده بود، پشیمان شد. او قول داد که همیشه حرف گوش کند. از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف مادرش را گوش می کرد. او دیگر از روی پله ها بالا و پایین نمی پرید و حواسش به حرف های مادرش بود.

یک روز، آنوشا با پدرش به بازار رفته بود. پدرش به او گفت: «از این خیابان رد نشو که خطرناکه.» اونوشا به حرف پدرش گوش کرد و از آن خیابان رد نشد. او به جای آن، از خیابان دیگری رد شد که امن تر بود.

پدر آنوشا از اینکه او حرفش را گوش کرده بود، خیلی خوشحال شد. او به آنوشا گفت: «خیلی خوشحالم که بالاخره حرف گوش می کنی.» اونوشا لبخندی زد و گفت: «من همیشه حرف شما رو گوش می کنم.»

از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف پدر و مادرش را گوش می کرد. او می دانست که حرف شنوی خیلی مهم است و می تواند از او در برابر خطرات محافظت کند.

۲.قصه حسنی حرف گوش کن

یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، پسری بود به اسم حسنی که خیلی حرف گوش نمی کرد. حسنی همیشه دوست داشت هر کاری دلش می خواست انجام دهد، حتی اگر پدر و مادرش به او می گفتند که آن کار را انجام ندهد.

یک روز، مادر حسنی به او گفت: «حسنی جان، امروز می خواهیم برویم پارک.» حسنی با خوشحالی گفت: «باشه، مامان.»

حسنی و مادرش وسایل مورد نیازشان را جمع کردند و راهی پارک شدند.

وقتی به پارک رسیدند، مادر حسنی به حسنی گفت: «حسنی جان، لطفاً از درختان بالا نرو.» حسنی با بی حوصلگی گفت: «چرا؟»

مادر حسنی گفت: «چون خطرناک است.»

حسنی گفت: «من که بلدم از درختان بالا برم.» و بدون توجه به حرف مادرش، از درختی بالا رفت.

حسنی تا بالای درخت رفت و داشت از آن لذت می برد که ناگهان شاخه درخت شکست و حسنی افتاد. حسنی زمین خورد و از ناحیه دستش آسیب دید.

مادر حسنی با دیدن حسنی که روی زمین افتاده بود، خیلی ناراحت شد و به او گفت: «حسنی، ببین چه کار کردی؟ به حرف من گوش نمی دهی و حالا آسیب دیدی.» حسنی با ناراحتی گفت: «آخ، دستم درد می کند.»

مادر حسنی حسنی را به خانه برد و دستش را پانسمان کرد. حسنی بعد از این ماجرا فهمید که حرف گوش نکردن کار اشتباهی است. او از مادرش عذرخواهی کرد و قول داد که از این به بعد همیشه به حرف های او گوش دهد.

نتیجه

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی یکی از مهم ترین ارزش های زندگی است. گوش کردن به حرف بزرگترها می تواند از ما در برابر خطرات محافظت کند و به ما کمک کند که انسان های بهتری شویم.

منبع : قصه کودکانه در مورد حرف شنوی ✔️ ۵ داستان آموزنده

بازدید : 58
جمعه 24 آذر 1402 زمان : 10:13

علت شب ادراری در کودکان، که به آن بی اختیاری ادرار در خواب نیز گفته می شود، وضعیتی است که در آن کودک به طور مکرر در خواب ادرار می کند. این وضعیت می تواند برای کودکان و والدین آنها ناراحت کننده باشد، اما معمولاً یک مشکل جدی نیست.

شب ادراری یک مشکل بسیار رایج است. در حدود ۵ میلیون کودک در ایالات متحده آمریکا به صورت شبانه تخت خود را خیس می کنند که شامل ۲۰ درصد از کودکان ۵ ساله، ۱۰ درصد از ۷ ساله ها و ۵ درصد ۱۰ ساله ها می باشد. اکثر کودکان به این دلیل رختخواب خود را خیس می کنند که نمی‌توانند به صورت فیزیکی در طول شب ادرار خود را نگه دارند.

در شرایطی که کودک شما دارای نشانه هایی دیگر نمی باشد شب ادراری اغلب اوقات نرمال است. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که شب ادراری کاملاً غیر ارادی است و کودک شما نمی تواند آن را کنترل کند. اما راه هایی وجود دارند که شما یا دکتر کودک شما می تواند به او کمک کند. در این مقاله به بررسی علل شب ادراری پرداخته ایم.

علت شب ادراری در کودکان

مسئله شب ادراری کودکان به طور کامل شناخته شده نیست، برای اغلب کودکان شب ادراری یک مرحله رشدی عادی هست و احتمالا به دلیل یک یا چند تا از فاکتورهای زیر رخ می دهد.

  1. بدن کودک شما هنوز در حال رشد است: کودک شما رخت خواب خود را خیس می کند زیرا مغز، سیستم عصبی و مثانه وی هنوز در حال روشن و شکل گیری هستند. شما نمی توانید رشد فیزیکی کودک را زیر سوال ببرید به علاوه یک فرآیند رشدی برای خشک ماندن در طول شب لازم است همان طور که برای رشد دندان‌ها و افتادن دندانهای شیری لازم است.
  2. فاکتورهای ژنتیکی: اگر هر کدام از والدین سابقه شب ادراری داشته باشد با احتمال بیشتری کودک شب ادراری را تجربه خواهد کرد.
  3. کودک ادرار زیادی را در شب تولید می کند: ممکن است بدن کودک به مقدار کافی هورمونی که میزان ادرار شبانه را کاهش می دهد تولید نمی کند، در حالی که خوردن نوشیدنی زیاد نزدیک وقت خواب می‌تواند نقشی در میزان ادرار شبانه داشته باشد، محدود کردن مایعات قبل از ساعت خواب تاثیری در شب ادراری نخواهد داشت.
  4. سنگین بودن خواب عمیق: ممکن است خواب کودک شما به قدری سنگین باشد که زمانیکه مثانه پر است سیگنال لازم به مغز نرسد و یا آن سیگنال برای بیدار کردن کودک شما کافی نباشد.
  5. نا منظم شدن عادات روتین کودک: ممکن است زمانی که کودک شما بسیار خسته است، یا مقداری بیمار است یا احساس استرس می‌کند شب ادراری داشته باشد. یک تغییر بزرگ در زندگی مثل یک خواهر و برادر جدید و رفتن به مدرسه جدید ممکن است احتمال شب ادراری را بیشتر کند.
  6. عوامل رشد: رشد مغز و سیستم عصبی کودک برای کنترل مثانه در هنگام خواب به زمان نیاز دارد. شب ادراری اغلب در کودکان زیر ۵ سال دیده می شود، زیرا مغز و سیستم عصبی آنها هنوز در حال رشد است.
  7. وجود یک اختلال زیربنایی: وضعیت طبی کودک و برخی از مشکلات طبی مانند یبوست یا عفونت مجاری ادرار (که به راحتی قابل درمان هستند) می‌توانند موجب شب ادراری شوند. در موارد نادر، شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی زمینه ای باشد، مانند:
  • عفونت مجاری ادراری
  • دیابت
  • آپنه خواب
  • آسیب به نخاع
  • ناهنجاری های ساختاری مثانه یا کلیه

علائم شب ادراری در کودکان

علائم شب ادراری در کودکان عبارتند از:

  • خیس کردن رختخواب به صورت مکرر و غیرارادی در طول شب
  • عدم آگاهی کودک از خیس شدن رختخواب
  • عدم وجود علائم جسمی یا عصبی زمینه‌ای

در برخی موارد، شب ادراری ممکن است با علائم دیگری همراه باشد، از جمله:

  • تکرر ادرار در طول روز
  • احساس فوریت ادرار
  • ادرار کردن در طول روز در لباس زیر
  • سوزش یا درد هنگام ادرار
  • ادرار خونی

درمان فوری شب ادراری

درمان فوری شب ادراری و درمان قطعی شب ادراری کودکان وجود ندارد. شب ادراری یک مشکل شایع در کودکان است که معمولاً تا سن ۵ سالگی برطرف می شود. در صورت بروز شب ادراری در کودکان بالای ۵ سال، باید به پزشک مراجعه شود تا علت شب ادراری در کودکان مشخص شود.

در برخی موارد، شب ادراری می تواند ناشی از مشکلات پزشکی مانند عفونت دستگاه ادراری، دیابت یا مشکلات خواب باشد. در این موارد، درمان مشکل پزشکی زمینه ای می تواند به درمان شب ادراری نیز کمک کند.

در برخی دیگر از موارد، شب ادراری می تواند ناشی از عوامل روانی مانند استرس یا اضطراب باشد. در این موارد، درمان های روانی مانند مشاوره یا روان درمانی می تواند به درمان شب ادراری کمک کند.

در صورت عدم وجود مشکل پزشکی زمینه ای یا عوامل روانی، می توان از روش های زیر برای درمان فوری شب ادراری استفاده کرد:

  • محدود کردن مصرف مایعات قبل از خواب: کودکان باید از مصرف مایعات در ساعت های نزدیک به خواب خودداری کنند.
  • بیدار کردن کودک در شب: می توان کودک را در ساعت های مشخصی از شب بیدار کرد تا به دستشویی برود.
  • استفاده از هشدارهای شبانه: هشدارهای شبانه دستگاه هایی هستند که در صورت خیس شدن بستر کودک، زنگ می زنند. این هشدارها می توانند به کودک کمک کنند تا یاد بگیرند که قبل از خیس شدن بستر خود را بیدار کنند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای درمان شب ادراری تجویز کند. این داروها معمولاً تنها در صورتی تجویز می شوند که سایر روش های درمانی موثر نباشند.

منبع: علت شب ادراری در کودکان

بازدید : 72
شنبه 18 آذر 1402 زمان : 20:01

پرورش کودک خلاق یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است که در تمام زمینه‌های زندگی از جمله تحصیل، کار، روابط اجتماعی و حتی سلامت روان نقش مهمی ایفا می‌کند. پرورش خلاقیت در کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا در این دوران ذهن کودکان باز و آماده پذیرش ایده‌های جدید است. در این مقاله، ۱۰ راهکار طلایی برای پرورش خلاقیت کودکان ارائه شده است.

پرورش کودک خلاق را می‌توان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه تعریف کرد. خلاقیت یک مهارت است که می‌توان آن را با تمرین و تلاش پرورش داد. کودکان به طور طبیعی خلاق هستند، اما با رشد و بزرگتر شدن، ممکن است خلاقیت آنها تحت تأثیر عوامل مختلف مانند محیط، آموزش و پرورش و حتی والدین قرار گیرد.

کلاسهای پرورش خلاقیت برای کودکان

کلاسهای پرورش کودک خلاق فرصتی برای کودکان فراهم می کند تا مهارت های خود را در زمینه های مختلف خلاقیت، مانند هنر، موسیقی، نویسندگی، رقص و نمایش، توسعه دهند. این کلاس ها به کودکان کمک می کنند تا خلاقیت خود را کشف کنند، مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

  • کلاس های نمایش: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نمایش مانند بازیگری، کارگردانی، نویسندگی نمایشنامه و طراحی صحنه و لباس تشویق می کنند.
  • کلاس های رقص: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف رقص مانند رقص کلاسیک، رقص مدرن، رقص باله و رقص هیپ هاپ تشویق می کنند.
  • کلاس های نویسندگی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نویسندگی مانند داستان نویسی، شعر، نمایشنامه نویسی و روزنامه نگاری تشویق می کنند.
  • کلاس های موسیقی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف موسیقی مانند آواز، ساز، تئاتر موزیکال و ترکیب موسیقی تشویق می کنند.
  • کلاس های هنری: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف هنری مانند نقاشی، نقاشی، مجسمه سازی، سفالگری و طراحی تشویق می کنند.

پرورش کودک خلاق

آیا علاقه مند هستید که پرورش کودک خلاق را افزایش دهید؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.

۱. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان

پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.

۲. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.

اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کندکه در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.

۳.کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.

اکثر مابارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.

۴. روشنفکر باشید.

به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.

۵. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.

خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟

۶. به عقب برگردید (تجسم عینی)

این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!

۷. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.

این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.

۸. رجوع به اسباب بازی های اولیه

اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟

کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟

منبع : پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

بازدید : 90
پنجشنبه 16 آذر 1402 زمان : 13:04

کاهش اضطراب کنکور و امتحانات یکی از مشکلاتی است که بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان در زمان آماده شدن برای امتحانات با آن مواجه می‌شوند. این اضطراب می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند تپش قلب، تعریق، خشکی دهان، لرزش بدن، مشکل در تمرکز و یادآوری مطالب، و ترس از شکست و ناکامی خود را نشان دهد. در برخی موارد، اضطراب امتحان می‌تواند آنقدر شدید باشد که عملکرد فرد را در امتحان مختل کند و مانع از کسب نتیجه مطلوب شود.

استرس و اضطراب دو پدیده‌ی روانی هستند که به طور طبیعی در زندگی افراد وجود دارند. استرس پاسخ بدن به موقعیت‌های چالش برانگیز یا تهدیدآمیز است. اضطراب نیز نوعی احساس نگرانی یا تشویش است که می‌تواند در موقعیت‌های مختلف بروز کند.

علل اضطراب امتحان

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

  • ترس از شکست و ناکامی: یکی از مهم‌ترین عوامل اضطراب امتحان، ترس از شکست و ناکامی است. دانش‌آموزان و دانشجویان ممکن است از اینکه نتوانند نمره خوبی در امتحان کسب کنند یا به اهداف خود نرسیدند، دچار اضطراب شوند.
  • احساس عدم آمادگی: احساس عدم آمادگی نیز می‌تواند یکی از عوامل اضطراب امتحان باشد. دانش‌آموزان و دانشجویان ممکن است در صورت احساس عدم آمادگی برای امتحان، دچار نگرانی و اضطراب شوند.
  • فشارهای اجتماعی: فشارهای اجتماعی نیز می‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. والدین، معلمان، و دوستان ممکن است با انتظارات و فشارهای خود، بر اضطراب دانش‌آموزان و دانشجویان بیافزایند.
  • عوامل فردی: برخی از افراد به طور طبیعی نسبت به موقعیت‌های استرس‌زا، مانند امتحانات، حساس‌تر هستند. این حساسیت می‌تواند ناشی از عوامل ژنتیکی، شخصیتی یا تجربیات گذشته باشد.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند انتظارات والدین، معلمان یا جامعه نیز می‌توانند بر اضطراب امتحان تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، اگر والدین یا معلمان انتظارات بالایی از دانش‌آموز داشته باشند، ممکن است دانش‌آموز احساس کند که تحت فشار است و این فشار می‌تواند منجر به اضطراب شود.
  • عوامل مربوط به امتحان: عوامل مربوط به امتحان، مانند نوع امتحان، مدت زمان امتحان، یا نحوه نمره‌گذاری امتحان نیز می‌توانند بر اضطراب امتحان تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، امتحانات شفاهی معمولاً باعث اضطراب بیشتری نسبت به امتحانات کتبی می‌شوند.

علاوه بر این، برخی از شرایط پزشکی نیز می‌توانند خطر ابتلا به اضطراب امتحان را افزایش دهند. به عنوان مثال، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) می‌توانند باعث اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی، از جمله امتحانات شوند.

روانشناسی اضطراب کنکور و امتحان

مشاوره برای کاهش اضطراب کنکور و امتحانات می تواند در شکل های مختلفی انجام شود. برخی از مشاوران ممکن است بر روی کمک به افراد برای توسعه مهارت های مقابله ای و تکنیک های آرام سازی تمرکز کنند. دیگران ممکن است به افراد کمک کنند تا افکار و احساسات خود را در مورد امتحانات درک کنند و آنها را به روشی سالم مدیریت کنند. در نهایت، هدف مشاوره کمک به افراد برای کاهش اضطراب امتحان و بهبود عملکرد آنها در امتحانات است. در اینجا چند نمونه از روش هایی که یک مشاور می تواند در مدیریت اضطراب امتحان استفاده کند آورده شده است:

  • تکنیک های آرامش: تکنیک های آرامش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا یوگا می تواند به افراد کمک کند تا بدن و ذهن خود را آرام کنند و اضطراب خود را کاهش دهند.
  • مهارت های مقابله ای: مهارت های مقابله ای مانند حل مسئله، مدیریت زمان و خودگویی مثبت می تواند به افراد کمک کند تا با چالش های امتحانی کنار بیایند.
    تغییر شناخت: تغییر شناخت به افراد کمک می کند تا افکار و باورهای منفی خود را در مورد امتحانات تغییر دهند.
  • درمان شناختی رفتاری: درمان شناختی رفتاری (CBT) یک نوع درمان روانشناختی است که به افراد کمک می کند تا افکار، احساسات و رفتارهای خود را تغییر دهند. CBT می تواند برای مدیریت اضطراب امتحان بسیار موثر باشد.

اگر از اضطراب امتحان رنج می برید، صحبت با یک مشاور می تواند یک راه موثر برای بهبود علائم شما باشد. یک مشاور می تواند به شما کمک کند تا علت اضطراب خود را درک کنید و راهکارهایی برای مدیریت آن پیدا کنید.

متخصصان استرس مرکز ستاره ایرانیان به شما کمک می کنند که علاوه بر کاهش استرس تمرکز، موفقیت تحصیلی خود را نیز افزایش دهید. برای اطلاع از شرایط مشاوره با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

راه‌های کاهش اضطراب امتحان

برای کاهش اضطراب کنکور و امتحانات، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

  • آمادگی مناسب: یکی از بهترین راه‌های کاهش اضطراب امتحان، آمادگی مناسب برای امتحان است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند با مطالعه منظم و مرور مطالب، آمادگی کاملی برای امتحان کسب کنند.
  • تغییر باورهای منفی: دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند باورهای منفی خود را در مورد امتحان تغییر دهند. به عنوان مثال، می‌توانند به جای اینکه به خود بگویند “من حتماً در امتحان شکست می‌خورم”، به خود بگویند “من برای امتحان آماده هستم و تمام تلاشم را می‌کنم”.
  • استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش: تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، و یوگا می‌توانند به کاهش اضطراب امتحان کمک کنند.
  • استراحت کافی: استراحت کافی نیز برای کاهش اضطراب امتحان ضروری است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند در شب قبل از امتحان، استراحت کافی داشته باشند تا بتوانند با انرژی کامل در جلسه امتحان حاضر شوند.
  • تغذیه مناسب: تغذیه مناسب نیز برای کاهش اضطراب امتحان مهم است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید از مصرف غذاهای پرچرب، شور، و شیرین قبل از امتحان خودداری کنند.

متخصصان استرس مرکز ستاره ایرانیان به شما کمک می کنند که علاوه بر کاهش استرس تمرکز، موفقیت تحصیلی خود را نیز افزایش دهید. برای اطلاع از شرایط مشاوره با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علائم استرس و اضطراب

علائم استرس و اضطراب می‌توانند جسمی، ذهنی و رفتاری باشند. برخی از علائم جسمی عبارتند از:

  • تپش قلب
  • تنفس سریع
  • تعریق
  • لرزش
  • سردرد
  • درد عضلات
  • خستگی

برخی از علائم ذهنی عبارتند از:

  • نگرانی
  • تشویش
  • بی‌قراری
  • تمرکز ضعیف
  • تصمیم‌گیری دشوار

برخی از علائم رفتاری عبارتند از:

  • پرخوری یا کم‌خوری
  • پرخاشگری
  • اجتناب از موقعیت‌های استرس‌زا

نقش والدین در کاهش اضطراب امتحان

والدین می‌توانند نقش مهمی در کاهش اضطراب کنکور و امتحانات فرزندان خود ایفا کنند. برخی از اقداماتی که والدین می‌توانند برای کاهش اضطراب امتحان فرزندان خود انجام دهند عبارتند از:

  • حمایت عاطفی: والدین باید از فرزندان خود حمایت عاطفی کنند و به آن‌ها اطمینان دهند که در هر شرایطی، پشتیبان آن‌ها هستند.
  • ایجاد فضای آرام در خانه: والدین باید سعی کنند فضای آرامی در خانه ایجاد کنند تا فرزندان آن‌ها بتوانند با آرامش به مطالعه بپردازند.
  • عدم ایجاد فشارهای اضافی: والدین باید از ایجاد فشارهای اضافی بر فرزندان خود خودداری کنند و به آن‌ها اجازه دهند تا با آرامش به آماده شدن برای امتحان بپردازند.

بازدید : 117
پنجشنبه 16 آذر 1402 زمان : 12:57

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بحث و گفتگو با بزرگسالان
  • امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
  • عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
  • خشمگین یا کینه توز بودن
  • لجبازی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

عوامل و علائم

علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

  • محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
  • زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
  • حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
  • برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
  • حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

  • کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
  • بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
  • در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
  • به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
  • به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
  • در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
  • در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
  • در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

منبع : اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان✔️ نافرمانی مقابله ای

بازدید : 55
يکشنبه 12 آذر 1402 زمان : 19:16

ثبات و امنیت دو نیاز اساسی انسان هستند که در تمام مراحل زندگی برای او اهمیت دارند. ثبات به معنای آرامش و اطمینان خاطر است و امنیت به معنای دور بودن از خطر و تهدید. ایجاد ثبات و امنیت در زندگی می تواند به فرد کمک کند تا با آرامش و اطمینان خاطر به اهداف خود برسد و از استرس و اضطراب جلوگیری کند.

امنیت یک مفهوم مهم و پیچیده است که در بسیاری از زمینه‌های زندگی انسان نقش دارد. تأمین امنیت افراد، جامعه و محیط زیست یکی از مهم‌ترین اهداف هر حکومت و سازمانی است.

در سطح جامعه ثبات امنیت اصطلاحی است که برای توصیف وضعیتی استفاده می شود که در آن خطرات و تهدیدات برای امنیت فردی، اجتماعی یا ملی در سطح قابل قبولی کنترل شده است. این مفهوم اغلب با صلح و آرامش همراه است، اما لزوماً به معنای عدم وجود درگیری نیست. در واقع، ثبات امنیت اغلب مستلزم وجود یک سیستم مدیریتی کارآمد برای رسیدگی به درگیری ها و حفظ صلح است.

امنیت چیست

امنیت به معنای آزادی از هرگونه آسیب یا خطر است. امنیت می‌تواند در مورد افراد، گروه‌ها، جامعه، محیط زیست یا هر چیز دیگری که در معرض آسیب یا خطر است، مورد بحث قرار گیرد.

امنیت در معنای کلی به معنای احساس آرامش و اطمینان است. وقتی احساس می‌کنیم که از ما محافظت می‌شود و آسیبی به ما نمی‌رسد، احساس امنیت داریم. امنیت می‌تواند از طریق عوامل مختلفی مانند قانون، حکومت، جامعه، خانواده و حتی خود فرد تأمین شود.

امنیت در معنای خاص‌تر به معنای حفاظت از یک چیز در برابر آسیب یا خطر است. به عنوان مثال، امنیت ملی به معنای حفاظت از یک کشور در برابر تهدیدات خارجی است. امنیت سایبری به معنای حفاظت از اطلاعات و سیستم‌های رایانه‌ای در برابر حملات سایبری است. امنیت شخصی به معنای حفاظت از افراد در برابر آسیب‌های جسمی یا روانی است.

منبع: روش های ایجاد ثبات و امنیت در زندگی افراد

بازدید : 96
يکشنبه 12 آذر 1402 زمان : 19:11

محافظت از کودکان در فضای مجازی، در عصر حاضر، فضای مجازی بخش مهمی از زندگی کودکان و نوجوانان شده است. آنها از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می کنند، اطلاعات کسب می کنند و سرگرم می شوند. با این حال، فضای مجازی می تواند خطراتی نیز برای کودکان داشته باشد.

اینترنت بخشی از زندگی روزمره شده است و تصور کردن زندگی بدون آن برای کودکان بسیار سخت است. علاوه بر بازی کردن، کودکان برای درس و برقراری تماس با دوستان خود نیز به اینترنت متکی هستند. والدین ممکن است در آرزوی محدود کردن میزان استفاده از فضای مجازی برای اعضای کوچک خانواده باشند اما به یکباره محروم کردن آنها از دنیای اتصال و ارتباط نیز غیرعادلانه و غیرممکن است.

در صورتی که به دلایلی صحیح از اینترنت استفاده می شود پس دسترسی داشتن به آن ممکن است دارای فوایدی برای کودکان باشند. اما، خطراتی وجود دارد که والدین باید از آن آگاه باشند. همچنین، با وجود تهدید بدافزار و ویروس های کامپیوتری کودکان مستعد زورگویی (قلدری) های سایبری و مسائل غیراخلاقی خواهند بود.

مراحل زیر به شما اطمینان می دهد که اعضای کوچکتر خانواده عادات اینترنتی خوبی را ایجاد می کنند و در فضای مجازی ایمن می مانند.

محافظت از کودکان در فضای مجازی

برای محافظت از کودکان در فضای مجازی، والدین و مربیان می توانند اقدامات زیر را انجام دهند:

۱) درباره ریسک ها و خطرات گفتگو کنید.

اگر کودکان شما به اندازه کافی در استفاده از تکنولوژی و اینترنت کهنه کار هستند پس به قدر کافی بالغ هستند که بتوان درباره خطرات رسانه ای با آنها گفتگو کرد. شما نه باید کودکان را بترسانید و نه خیلی رک باشید بلکه طوری صحبت کنید که آنها خطرات حتمی جرم سایبری و سوءاستفاده های غیراخلاقی درک کنند. ایجاد ارتباطی باز در زمینه اینترنت بدان معناست که همه اعضای خانواده لزوم ایجاد یک نگرشی سالم در استفاده از آن را درک کنند.

۲) محدودیت ها را وضع کنید.

وضع کردن محدودیت های استفاده از اینترنت و تکنولوژی دارای فواید زیادی برای کودکان و خانواده ها به منظور محافظت از کودکان در فضای مجازی است. در سنین خیلی پایین موانع باید شما اعمال محدودیت هایی در استفاده از هر گونه رسانه اجتماعی و ارتباط با دوستان باشد. همانطور که کودکان بزرگ می شوند باید به آنها آزادی بیشتری داده شود اما این ایده خوبی برای محدود کردن میزان زمانی است که آنها می توانند صرف فضای مجازی و سایت های قابل دسترسی کنند. محدودیت های سنی در بازی ها باید اعمال شود. ممنوعیت استفاده از گوشی های هوشمند، تبلت ها و دیگر تکنولوژی ها در موقع صرف غذا می تواند موجب تعامل خانواده با یکدیگر شود.

۳) نظارت های والدینی را تحمیل کنید.

عصر دیجیتال، دنیا را برای کودکان گسترش داده است، اما مواردی وجود دارد که آنها نباید ببینند. کنترل گری های والدینی باید در جهت شبکه های پهن باند و سیار موجود در دستگاه های شخصی یا موتورهای جستجو به کار برده شود. این کارها بایدبرای جلوگیری کردن ازدسترسی به محیط های نامناسب با سن کودکان،خریدن اپلیکیشن ها و تغییر پسوردها و شرایط خصوصی اعمال می شود. مطالعات اخیر نشان می دهند که شمار بالایی از کودکان فیلم های پورن و دیگر مضمون های بزرگسالی در فضای مجازی را پیش از رسیدن به سن دوازده سالگی دیده اند و کنترل گری های والدین ابزار مؤثری برای پیشگیری از بروز خطرات این موارد است.

منبع : محافظت از کودکان در فضای مجازی ✔️ معایب، مزایا و درمان اعتیاد مجاز ی

بازدید : 75
شنبه 27 آبان 1402 زمان : 17:57

مشکلات خانوادگی می‌توانند از اختلاف نظرهای کوچک گرفته تا درگیری‌های جدی باشند. حل مشکلات خانوادگی می‌تواند دشوار باشد، اما با تلاش و تعهد می‌توان آن‌ها را برطرف کرد.

مشکلات خانوادگی رایج

برخی از مشکلات خانوادگی رایج عبارتند از:

  • اختلاف نظر در مورد مسائل مالی
  • اختلاف نظر در مورد تربیت فرزندان
  • اختلاف نظر در مورد نحوه تقسیم وظایف خانه
  • اختلاف نظر در مورد نحوه گذراندن زمان با یکدیگر
  • اختلاف نظر در مورد مسائل مذهبی یا سیاسی
  • اختلاف نظر در مورد مسائل سلامتی
  • اختلاف نظر در مورد مسائل جنسی
  • اختلاف نظر در مورد خیانت
  • اختلاف نظر در مورد اعتیاد
  • اختلاف نظر در مورد مسائل قانونی

مراحل حل مشکلات خانوادگی

برای حل مشکلات خانوادگی، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

مشکل را شناسایی کنید.

اولین قدم این است که مشکل را شناسایی کنید. این کار را می‌توانید با صحبت با اعضای خانواده و گوش دادن به دیدگاه‌های آن‌ها انجام دهید. برای انجام بهتر آن از مشاوره خانواده کمک بگیرید.

مثال:

خانواده‌ای را در نظر بگیرید که در مورد نحوه تربیت فرزندان خود اختلاف نظر دارند. پدر و مادر معتقدند که فرزندان باید به شدت تربیت شوند، در حالی که فرزندان معتقدند که باید آزادی بیشتری داشته باشند. برای شناسایی مشکل، والدین باید با فرزندان خود صحبت کنند و دیدگاه‌های آن‌ها را درک کنند.

دلایل مشکل را بررسی کنید.

پس از شناسایی مشکل، باید دلایل آن را بررسی کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا راه‌حل‌های موثرتری پیدا کنید.

مثال:

در مثال قبل، دلایل اختلاف نظر والدین و فرزندان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تفاوت‌های نسلی
  • تجربیات متفاوت
  • عقاید متفاوت
  • توقعات متفاوت

برای حل مشکل راه‌حل‌هایی پیدا کنید

پس از بررسی دلایل مشکل، باید راه‌حل‌هایی برای حل آن پیدا کنید. راه‌حل‌ها باید با نیازها و خواسته‌های همه اعضای خانواده سازگار باشند.

مثال:

در مثال قبل، راه‌حل‌های ممکن برای حل مشکل عبارتند از:

  • قراردادن قوانین و مقررات واضح
  • دادن آزادی بیشتر به فرزندان
  • جلسات مشاوره خانواده

با یکدیگر همکاری کنید.

مهم است که همه اعضای خانواده برای حل مشکل همکاری کنند این راهکار مناسب برای حل مشکلات خانوادگی است. این کار به شما کمک می‌کند تا به یک راه‌حل پایدار برسید.

مثال:

در مثال قبل، والدین و فرزندان باید با یکدیگر همکاری کنند تا راه‌حلی پیدا کنند که برای همه قابل قبول باشد. ممکن است لازم باشد که هر دو طرف برخی از خواسته‌های خود را کنار بگذارند.

نکات اضافی برای حل مشکلات خانوادگی

علاوه بر مراحل ذکر شده در بالا، در اینجا برخی از نکات اضافی برای حل مشکلات خانوادگی آورده شده است:

با یکدیگر ارتباط برقرار کنید

ارتباط موثر یکی از کلیدهای حل مشکلات خانوادگی است. با یکدیگر صحبت کنید و دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذارید.

مثال:

در مثال قبل، والدین و فرزندان باید با یکدیگر صحبت کنند و احساسات و نگرانی‌های خود را به اشتراک بگذارند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا یکدیگر را بهتر درک کنند.

به یکدیگر احترام بگذارید

حتی اگر با یکدیگر مخالف هستید، باید به یکدیگر احترام بگذارید. این کار به شما کمک می‌کند تا درگیری‌ها را کاهش دهید.

مثال:

در مثال قبل، والدین و فرزندان باید به دیدگاه‌های یکدیگر احترام بگذارند، حتی اگر با آن‌ها موافق نباشند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا بحث را به طور سازنده ادامه دهند.

زمانی را با یکدیگر بگذرانید

صرف زمان با یکدیگر به شما کمک می‌کند تا پیوندهای خود را تقویت کنید و مشکلات را حل کنید.

مثال:

در مثال قبل، والدین و فرزندان باید زمانی را با یکدیگر بگذرانند که در مورد مشکل صحبت نمی‌کنند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا به یکدیگر نزدیک شوند و به حل مشکل کمک کنند.

به یکدیگر کمک کنید

به یکدیگر کمک کنید تا کارهای خانه را انجام دهید و به یکدیگر در مواقع نیاز کمک کنید.

از مشاوران باتجربه و متخصص مرکز کمک بخواهید.

نکات کلیدی درباره ی حل مشکلات خانوادگی

امروزه مشکلات خانوادگی، یکی از اصلی ترین دلایل مراجعه نزد روانشناس و مشاور است.

خانواده به عنوان مرکز آرامش و حمایت، گاه به مرکز تعارض و تنش های روانی تبدیل می شود.

اما چرا با وجود رفاه اقتصادی و پیشرفت تکنولوژی بشر امروزه بیش از پیش در سازگاری با یکدیگر به مشکل بر می خوررد.

مشکلات خانوادگی مجموعه حوادثی است که معمولا یک یا چند نفر از اعضای خانواده در ایجاد آن نقش پر رنگی داشته اما همه اعضای خانواده و به طور کلی ساختمان و پیکره خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد.

  • برخی مشکلات خانوادگی به الگوی روابط بین اعضای خانواده ( همسران با یکدیگر، زن و مرد با فرزندان و…) مربوط می شود که نیاز به بررسی ریشه ای دارد.
  • همچنین مشکلات خانوادگی می تواند معلول اتفاقات و رخدادهای غیرمنتظره از قبیل بیماری، مشکلات اقتصادی و بیکاری است که باعث بروز یا شدت گرفتن اختلافات و تنش در خانواده می شود.
  • تقسیم کار در منزل، مسائل مالی مربوط به چرخه زندگی، مسئله اقوام و دخالت خانواده همسر، اختلاف نظر در تربیت فرزندان، خیانت و ازدواج مجدد، از جمله دلایل مرکزی در ایجاد مشکلات خانوادگی است.
  • علاوه بر این بحران های طبیعی مانند بازنشستگی، ازدواج و استقلال فرزندان و آشیانه خالی نیز در صورت نبود مهارت های لازم، خود می تواند به منبعی از تنش و مشکل در خانواده تبدیل شود.

تقسیم بندی انوع مشکلات خانوادگی

مشکلات خانوادگی را می توان به شرح زیر تقسیم بندی نمود:

مشکلات مربوط به ارتباط

مشکلات ارتباطی در اولین سطح خود به روابط زن و شوهر مربوط می شود.

ناتوانی زن و مردی در بیان منطقی خواسته ها و ابراز عواطف، نتیجه ای جز سردی و فاصله و ایجاد تنش نخواهد داشت.

مشکلات ارتباطی در سطح بعدی به اختلافات میان والدین و فرزندان مربوط می شود.

والدین معمولا از رفتار خودسرانه فرزندان و ناتوانی خود در برقراری ارتباط صمیمانه و بدون تنش با فرزندشان دچار یاس و نگرانی می شوند.

مشکلات ارتباطی خانواده، گاه از این سطح نیز فراتر رفته و به روابط اعضای خانواده با اقوام بخصوص اقوام همسر بر می گردد.

بی احترامی به خانواده یکدیگر، اختلاف و دخالت های بی جای اقوام در زندگی و یارکشی بین زن و مرد در این اختلافات نیز یکی دیگر از منابع مشکلات خاندوادگی است.

مشکلات مربوط به نقش

خانواده ای که در آن هر یک از اعضا در نقش خود قرار نداشته، بچه ها در نقش بزرگ تر، زن در نقش مرد و مرد در نقش زن قرار دارد به تبع عملکرد سالمی نیز از خود نشان نمی دهد.

به عنوان مثال خانواده هایی که والدین اقتدار خود را از دست داده اند و تصمیم گیری های مهم برعهده ی فرزند است، نقش ها در آن خانواده معیوب و به درستی تعیین نشده است.

تعداد صفحات : 0

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 305
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 16
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 182
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 460
  • بازدید ماه : 373773
  • بازدید سال : 526938
  • بازدید کلی : 2020253
  • <
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی