سوگیری توجه یک پدیده شناختی است که در آن ادراک فرد تحت تأثیر عوامل انتخابی در توجه او قرار می‌گیرد. این سوگیری باعث می‌شود افراد به طور نامتناسبی روی محرک‌ها یا اطلاعات خاصی تمرکز کنند، اغلب آن‌هایی که از نظر احساسی بار شده‌اند یا به افکار یا احساسات فعلی مربوط می‌شوند، در حالی که سایر اطلاعات موجود را نادیده می‌گیرند.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به اضطراب ممکن است به طور خودکار روی محرک‌های تهدیدآمیز در محیط خود بیشتر از محرک‌های خنثی تمرکز کنند.

چرا ذهن ما فقط روی یک چیز قفل می کند؟

ذهن ما به دلیل یک پدیده روانشناختی به نام سوگیری توجه، فقط روی یک چیز قفل می‌شود. سوگیری توجه، تمایل ما به جذب و نگهداری نامتناسب توجه توسط محرک‌های خاص، اغلب آنهایی که ارتباط عاطفی قوی یا برجستگی بصری بالایی دارند، به قیمت نادیده گرفتن سایر اطلاعات اطرافمان است. این سوگیری باعث می‌شود که ما به طور انتخابی روی عناصر خاص تمرکز کنیم و در عین حال سایر موارد را فیلتر و نادیده بگیریم.

دلایل این امر ریشه در نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز ما دارد. مغز ما دائماً محیط را برای یافتن محرک‌های جدید، مهم یا دارای بار عاطفی اسکن می‌کند و به این محرک‌ها نسبت به جزئیات کم‌اهمیت‌تر اولویت می‌دهد. این توجه انتخابی به ما امکان می‌دهد تا به سرعت به تهدیدات بالقوه یا سیگنال‌های مرتبط با احساسات واکنش نشان دهیم و به بقا و تصمیم‌گیری کمک کنیم. به عنوان مثال، اگر گرسنه هستید، ممکن است توجه شما به سمت نشانه‌های مربوط به غذا منحرف شود. اگر مضطرب هستید، ممکن است توجه شما به طور خودکار روی تهدیدات درک شده متمرکز شود.

سوگیری توجه عمدتاً زیر سطح آگاهی آگاهانه عمل می‌کند و به عنوان یک میانبر ذهنی عمل می‌کند و آنچه را که درک می‌کنیم فیلتر می‌کند تا بتوانیم منابع شناختی محدود خود را بر آنچه در حال حاضر بیشترین اهمیت را دارد متمرکز کنیم.

این سوگیری می‌تواند تحت تأثیر احساسات فعلی، تجربیات گذشته یا اهمیت شخصی قرار گیرد و گاهی اوقات منجر به الگوهای آسیب‌شناختی مشاهده شده در اضطراب یا افسردگی شود، جایی که توجه بیش از حد بر محرک‌های منفی یا تهدیدآمیز متمرکز می‌شود.

منبع : سوگیری توجه؛ چرا مغز فقط روی بعضی اطلاعات تمرکز می‌کند؟

سوگیری توجه یک پدیده شناختی است که در آن ادراک فرد تحت تأثیر عوامل انتخابی در توجه او قرار می‌گیرد. این سوگیری باعث می‌شود افراد به طور نامتناسبی روی محرک‌ها یا اطلاعات خاصی تمرکز کنند، اغلب آن‌هایی که از نظر احساسی بار شده‌اند یا به افکار یا احساسات فعلی مربوط می‌شوند، در حالی که سایر اطلاعات موجود را نادیده می‌گیرند.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به اضطراب ممکن است به طور خودکار روی محرک‌های تهدیدآمیز در محیط خود بیشتر از محرک‌های خنثی تمرکز کنند.

چرا ذهن ما فقط روی یک چیز قفل می کند؟

ذهن ما به دلیل یک پدیده روانشناختی به نام سوگیری توجه، فقط روی یک چیز قفل می‌شود. سوگیری توجه، تمایل ما به جذب و نگهداری نامتناسب توجه توسط محرک‌های خاص، اغلب آنهایی که ارتباط عاطفی قوی یا برجستگی بصری بالایی دارند، به قیمت نادیده گرفتن سایر اطلاعات اطرافمان است. این سوگیری باعث می‌شود که ما به طور انتخابی روی عناصر خاص تمرکز کنیم و در عین حال سایر موارد را فیلتر و نادیده بگیریم.

دلایل این امر ریشه در نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز ما دارد. مغز ما دائماً محیط را برای یافتن محرک‌های جدید، مهم یا دارای بار عاطفی اسکن می‌کند و به این محرک‌ها نسبت به جزئیات کم‌اهمیت‌تر اولویت می‌دهد. این توجه انتخابی به ما امکان می‌دهد تا به سرعت به تهدیدات بالقوه یا سیگنال‌های مرتبط با احساسات واکنش نشان دهیم و به بقا و تصمیم‌گیری کمک کنیم. به عنوان مثال، اگر گرسنه هستید، ممکن است توجه شما به سمت نشانه‌های مربوط به غذا منحرف شود. اگر مضطرب هستید، ممکن است توجه شما به طور خودکار روی تهدیدات درک شده متمرکز شود.

سوگیری توجه عمدتاً زیر سطح آگاهی آگاهانه عمل می‌کند و به عنوان یک میانبر ذهنی عمل می‌کند و آنچه را که درک می‌کنیم فیلتر می‌کند تا بتوانیم منابع شناختی محدود خود را بر آنچه در حال حاضر بیشترین اهمیت را دارد متمرکز کنیم.

این سوگیری می‌تواند تحت تأثیر احساسات فعلی، تجربیات گذشته یا اهمیت شخصی قرار گیرد و گاهی اوقات منجر به الگوهای آسیب‌شناختی مشاهده شده در اضطراب یا افسردگی شود، جایی که توجه بیش از حد بر محرک‌های منفی یا تهدیدآمیز متمرکز می‌شود.

منبع : سوگیری توجه؛ چرا مغز فقط روی بعضی اطلاعات تمرکز می‌کند؟